1: مسئله ایی که در کشور ما وجود دارد این است که در جای جای دنیا معمولا دولت ها اول با تشکیل حزب ها و فعالیت های حزبی بر سر کار می آیند ولی در ایران اسلامی اول دولت ها تشکلی میشوند و سپس حزب یا یا یک طیف را تشکیل می دهند . البته این مسئله در ابتدای انقلاب اسلامی با تشکیل حزب جمهوری اسلامی یک استثناست.
چه دولت های سازندگی و چه اصلاحات در آخر کار خود برای بقای خود در دولت احزاب کارگزارن و سازندگی را تشکیل دادند و البته با شکست جدی نیز مواجه شدند.
در مورد دولت مهر نیز یک چیزی شبیه حزب به وجود آمد به طوری که هر چه به پایان دوات دهم نزدیک می شدیم مشاهده می کردیم که اطرافیان آقای احمدی نژاد یک سری افراد خاص و از نظر فکری نزدیک بهم ارتباط داشتند .
اما در دولت روحانی به دلیل این که حزب کارگزارن تقریبا منحل شده بود . دکتر روحانی ناچار است برای پیرزی در سال 96 ریاست جمهوری و انتخابات 94 مجلس شورای اسلامی از هم اکنون به فکر طیف سازی و استفاده از عناصر حزبی باشد و دلیلش هم همان پیروزی شکننده وی در انتخابات 92 امسال بود که با حداقل را ممکن پیروزی خود را بدست آورد.
2: مجلس نهم که به ظاهر اسم اصولگرایی را یدک می کشد یک شباهت های ظریفی با مجلس پنجم شورای اسلامی به ریاست علی اکبر ناطق نوری دارد .
جدا از این که مجلس فعلی با ریاست علی لاریجانی به چند درصد از کابینه ی پیشنهادی حسن روحانی رای اعتماد خواهد داده این است که مجلس نهم دوست داشت با فشار طیف پیروان ولایت که طیف لاریجانی در مجلس شناخته می شود اکثر قریب به اتقاق وزیران پیشنهادی آقای روحانی رای اعتماد کسب بکنند که کردند که این خود دو دلیل عمده دارد : اول این که از ابتدای انقلاب تا کنون هر رئیس جمهوری در چهار سال اول خود چه خوب کار کرده باشد و چه نکرده باشد توانسته است در اولین انتخابات مجلس بعد از انتخابات ریاست جمهوری لیست پشنهادی انتخاباتی خود را به پیروزی بکشاند و این را طیف رهروان ولایت به محوریت لاریجانی به خوبی می دانند و دوست دارند تا دکتر حسن روحانی از آنها خاطره ی خوبی داشته باشد و دلیل دوم این است که هر رئیس جمهوری در ابتدای کار دنبال بهانه ایی برای عدم اجرای وعده های داده شده خود در انتخابات است و مجلس فعلی نمی خواهد زیاد بهانه نگذاشتن کار کنیم و نمی گذارند کار کنیم و نمی شود نمی توانیم دست دولت پیر آقای روحانی بدهند.
3: دولت حسن روحانی با این که هنوز در ابتدای کار است ولی جناب دکتر روحانی بر خلاف روسای جمهور گذشته که همه شان در روز های آخر دولت خود مهم ترین دلیل عدم اجرای وعده های خود را شرایط کشور می دانستند !!! روحانی از هم امنون ساز ناکوک خود را مبنی بر این شرایط کشور طوری است که نمی تواند همه ی وعده های اقتصادی خود را اجرا کند بنا نهاده است !
البته در این جا باید به روحانی و نزدیکانش گفت که شما می دانستید به قول خودتان شرایط کشور ناجور و ناگوار است چرا شعار هایی در انتخابات سال 92 مطرح کردید که مردم در این شرایط اقتصادی به شما رای بدهند ؟
جدیدا نیز حسن روحانی به انکار برخی شعار های داده شده از زبان خود و اطرافیانش روی آورده تا از همین روز ها خیال مردم را برای عدم اجرای حماسه اقتصادی در چهار سال آینده راحت نماید !
ادامه در ادامه مطلب......
