1:از آنجایی که قبلاها هم در معرفی خودم گفته بودم اول یک جوال دوز به خودمان و بعد یک سوزنکی به دیگران ! از خودم شروع می کنم، از آنجایی بنده انسان صد در صد پاکی نیستم و ایضا چشمانم ! و دارای گناهانی هستم که جز با لطف و بخشش خداوند بخشیده نمی شود و آبرویی هم دارم از پرده داری حضرت حق است.
در ضمن ! انسانی هم هستم دوست دارم به آنچه اعتقاد دارم عمل کنم!
2: در دوسال پیش به گذاشتن نام کامل خواهران در وبلاگ ها تذکراتی را داه بودم و با گسترش شبکه های مجازی لازم می بینم که باز هم بگویم از این معضلی که برخی خواهرانی که ناخواسته و شاید هم خواسته به این معضل دامن می زنند.
برخی از خواهرانی که به لفظ عامیانه با حجاب و چادری هستند، اصلا متوجه نیستند که فضای مجازی هم مثل دنیایی که در آن نفس می کشند می شود هم گناه کرد و باعث به گناه شد و هم ثواب کرد و هم باعث ثواب بردن شد.
3: این دسته از خواهران ! شبکه های مجازی مثل فیس بوک و گوگل پلاس تا شبکه های وطنی مثل هم میهن و کلوب وافسران و... را با عرض معذرت با قاب عکس دیوار اتاق شخصی خانه شان اشتباه گرفته اند!!!
این دسته از خواهران نمی دانند چه می کنند و از آن طرف ادعای دینداری و با حجاب بودن و یحتمل قریب به یقین ادعای عفیف بودن می کنند !
این دسته از خواهران (دقت کنید! دارم از لفظ خواهر استفاده می کنم و منظورم هر خانمی نیست) عکس آواتار یا همان پروفایل و صفحه شخصی شان را با آلبوم عکس شان اشتباه گرفته اند.
4: خواهر من ! شاید من نوعی !!! نتوانم در حضور شما و به صورت حضوری ! از زیبایی که خداوند به شما داده و حجاب داشته تان !!! استفاده کنم ! ولی با گذاشتن عکستان در اینترنت ! آیا امثال من و بدتر و بهتر از من ! نمی توانند روزی 1000 بار از چهره ی شما فیض ببرند ؟
آیا نمی توانند در مورد دماغ ! و دهن و احتمالا حجم بدنتان در ذهن آشفته بازار خود ، مبتلا به گناه شوند...؟