حکایت باز هم همان حکایت موش به سوراخ نمی رفت جارو به دم خودش وصل می کرد!
حکایت همان حکایت گربه دستش به طمعه نمی رسید می گفت مزه اش تلخه!
حکایت همان حکایت عروس نمی توانست برقصه می گفت زمین کجه!
حکایت همان حکایت دزدی که دزدی می کرد و بعد می گفت اصل به نیت کار است که نیتم نان در آوردن برای زن و بچه ام است!
عزیزانی مثل تعداد زیادی از اصلاحطلبان عزیز وطن فروش! و افرادی مثل ع -م و ع-ه-ر و م-خ و غیره و ذالک است! که تند تند می گویند باید انتخابات آزاد برگزار شود!
واقعا در ایران انتخابات آزاد نیست؟
دقیقا درسته! هیچ انتخاباتی در ایران از اول انقلاب اسلامی آزاد نبوده است ! دلیلش هم این است که مستضعفان هم می توانند در انتخابات شرکت کنند و رای بیاورند و رئیس جمهور شوند! بعد این وسط یک عده خدا شناس و یک عده مردم خداجو که از صبح تا شب در احزاب مختلف و دیگر مکان ها مثل صنف زحمتکش دلالی ماشین و میوه و تره بار و جدیدا دلار و خرده هاش! و علی خصوص یک عده آقازاده فراری و غیر فراری باید برای خریدن ساندویچ تا جنوب شهر و میدان آزادی طی مسیر کنند ! در آخر سر هم بهشان تهمت فتنه گری بود و غیره می زنند حتی اگر در انتخابات با تمام قوا شرکت کنند نمی توانند به پاستور سری بزنند!
چه راه حل هایی وجود داره که می توان در ایران اسلامی انتخابات آزاد برگزار شود؟
اولین راه این است که چند ماه مانده به انتخابات از طریق شبکه های دوست ولی آن ور آبی مثل بی بی سی و صدای آمریکا و ..... تبلیغات شدیدی را برای شرکت نکردن مردم در انتخابات انجام دهیم و بعد بگوییم تنها راه شرکت مردم در انتخابات ! شرکت کردن افراد مسئله دار با نظام است!
دومین راه این است که دست به دامن برخی افراد ساده لوح در داخل نظام به خصوص در داخل دانشگاه ها مثل ...! شویم که رضاخان را نماد روشن فکری در ایران می دانند!
سومین راه این است و خواهد بود! که از افراد سابقه دار نظام که خانواده اش داعیه طلبکاری از نظام دارند را به صحنه بیاوریم برای این که رهبر گروهشان چرا در فلان روز در نامه سلام نداده است کتاب چاپ کنیم و تورم 40 درصدی دولتش را توسعه ی اقتصادی بنامیم و به مردم بگوییم اگر انتخابات آزاد برگزار شود افرادی مثل این بنده خدا و یا خود این بنده ی خدا به صحنه خواهند آمد!
سومین راه می توان با درج توهین و افترا به علامه های مختلفی مثل رئیس موسسه ی امام خیمنی ! و این که هرکس از مجریان یا ناظران انتخابات با این بنده خدا نسبت و یا سابقه ی کاری ویا شاگردی ایشان را داشته باشند ! آن انتخابات آزاد نخواهد بود ! پس مردم خود بخود حساب کار دستشان خواهد آمد!
چهارمین راه برای برگزاری انتخاباتی آزاد دعوت از افرادی است که می توانند یک شبه ! کل ملت را تقدیم عناصر چپ و لبیرال کنند که در این راه باید هزنه های زیادی را قبول کرد !
پنچمین راه که خیلی هم بی قانونی نیست ! چرا که توسط خود قانون نویسان در مجلس! انجام میشد این است که بگوییم اگر انتخابات آزاد برگزار شود یاید تمام افرادی که خواستار کاندیداتوری شدن هست باید از تمام نمایندگان فعلی و از جمله قبلی ها! حتی اگر از مجلس ششمی ها هم باشند اشکالی ندارد ! امضا جمع کند! بالاخره رجلی گفتند از قدیم دیگر!
ششمین راه اصولی این است که آیت الله جنتی و دیگر همفکرانش چه الان و چه در آینده تخریب شخصیتی کنیم ! بالاخره هرکس پر پاستور خواهد جور میدان تهمت و تخریب را کشد!
هفتمین راه اساسی برای برگزاری انتخابات آزاد این است که کل بدبختی فعلی مملکت و حتی بدبختی های سابق مملکت چه از اول انقلاب و چه قبل از اول انقلاب ! را بر سر رقیب یا گروه رقیبمان بریزیم و بگوییم اگر رقیبمان برگزار کننده ی انتخابات باشد انتخابات آزاد و سالم نیست! و برای این منظور فرد مورد نظر را قبل از اتمام ریاست جمهوری اش استیضاح و سلب صلاحیت کنیم!
هشتمین راه برای آزاد کردن انتخابات و نه یارانه ها !!! این است که انتخابات را به پیشنهاد یکی از افرادی که تا به حال دوبار در انتخابات شرکت کرده و رای حتی هم ولایتی هایش را هم نیاورده است ! انتخابات را افغانیزه کنیم! و ...
نهمین راه ! این است که هر وقت دولتی که رقیبمان است تا به مردم کوچکترین خدمتی به مردم کرد بگوییم رای ها مهندسی شده است !
دهمین راه این است که وقتی می خواهیم کاندید مورد نظرمان که عقلش کمی دچار انحراف فکری است را بیاوریم و به مردم صد ها بار بگوییم که ملت خودشان حق انتخاب دارند !و این را پشت سر هم با هر کاری مثل گفتگوی زنده با مردم و یا استفاده از سخن بزرگان و غیره به کار ببریم ! آن وقت حتی اگر قرار بوده که کاندیدمان رد صلاحیت شود دیگر رد صلاحیت نمی شود و انتخابات آزاد آزاد می شود!
یازدهیمن راه این است که وقتی دیدیم اگر انتخابات طبق نظر خودمان آزاد آزاد آزاد بر اساس راه های گفته شده بود بیاییم دم از وحدت بزینم و بگوییم گذشته ها گذشته ! فتنه گر و سکوت گر و دوپهلو و چند پهلو دیگر گذشته ! و وارد میدان انتخابات می شویم!
در ضمن اگر تمامی راه های بالا را انجام دادیم و باز هم انتخابات آزاد نشد عیب از خودمان بوده که عقلمان را آزاد کرده بودیم و رفته چرا که انتخابات همیشه در ایران آزاد بوده است....
همین ....
حکایت همان حکایت گربه دستش به طمعه نمی رسید می گفت مزه اش تلخه!
حکایت همان حکایت عروس نمی توانست برقصه می گفت زمین کجه!
حکایت همان حکایت دزدی که دزدی می کرد و بعد می گفت اصل به نیت کار است که نیتم نان در آوردن برای زن و بچه ام است!
عزیزانی مثل تعداد زیادی از اصلاحطلبان عزیز وطن فروش! و افرادی مثل ع -م و ع-ه-ر و م-خ و غیره و ذالک است! که تند تند می گویند باید انتخابات آزاد برگزار شود!
واقعا در ایران انتخابات آزاد نیست؟
دقیقا درسته! هیچ انتخاباتی در ایران از اول انقلاب اسلامی آزاد نبوده است ! دلیلش هم این است که مستضعفان هم می توانند در انتخابات شرکت کنند و رای بیاورند و رئیس جمهور شوند! بعد این وسط یک عده خدا شناس و یک عده مردم خداجو که از صبح تا شب در احزاب مختلف و دیگر مکان ها مثل صنف زحمتکش دلالی ماشین و میوه و تره بار و جدیدا دلار و خرده هاش! و علی خصوص یک عده آقازاده فراری و غیر فراری باید برای خریدن ساندویچ تا جنوب شهر و میدان آزادی طی مسیر کنند ! در آخر سر هم بهشان تهمت فتنه گری بود و غیره می زنند حتی اگر در انتخابات با تمام قوا شرکت کنند نمی توانند به پاستور سری بزنند!
چه راه حل هایی وجود داره که می توان در ایران اسلامی انتخابات آزاد برگزار شود؟
اولین راه این است که چند ماه مانده به انتخابات از طریق شبکه های دوست ولی آن ور آبی مثل بی بی سی و صدای آمریکا و ..... تبلیغات شدیدی را برای شرکت نکردن مردم در انتخابات انجام دهیم و بعد بگوییم تنها راه شرکت مردم در انتخابات ! شرکت کردن افراد مسئله دار با نظام است!
دومین راه این است که دست به دامن برخی افراد ساده لوح در داخل نظام به خصوص در داخل دانشگاه ها مثل ...! شویم که رضاخان را نماد روشن فکری در ایران می دانند!
سومین راه این است و خواهد بود! که از افراد سابقه دار نظام که خانواده اش داعیه طلبکاری از نظام دارند را به صحنه بیاوریم برای این که رهبر گروهشان چرا در فلان روز در نامه سلام نداده است کتاب چاپ کنیم و تورم 40 درصدی دولتش را توسعه ی اقتصادی بنامیم و به مردم بگوییم اگر انتخابات آزاد برگزار شود افرادی مثل این بنده خدا و یا خود این بنده ی خدا به صحنه خواهند آمد!
سومین راه می توان با درج توهین و افترا به علامه های مختلفی مثل رئیس موسسه ی امام خیمنی ! و این که هرکس از مجریان یا ناظران انتخابات با این بنده خدا نسبت و یا سابقه ی کاری ویا شاگردی ایشان را داشته باشند ! آن انتخابات آزاد نخواهد بود ! پس مردم خود بخود حساب کار دستشان خواهد آمد!
چهارمین راه برای برگزاری انتخاباتی آزاد دعوت از افرادی است که می توانند یک شبه ! کل ملت را تقدیم عناصر چپ و لبیرال کنند که در این راه باید هزنه های زیادی را قبول کرد !
پنچمین راه که خیلی هم بی قانونی نیست ! چرا که توسط خود قانون نویسان در مجلس! انجام میشد این است که بگوییم اگر انتخابات آزاد برگزار شود یاید تمام افرادی که خواستار کاندیداتوری شدن هست باید از تمام نمایندگان فعلی و از جمله قبلی ها! حتی اگر از مجلس ششمی ها هم باشند اشکالی ندارد ! امضا جمع کند! بالاخره رجلی گفتند از قدیم دیگر!
ششمین راه اصولی این است که آیت الله جنتی و دیگر همفکرانش چه الان و چه در آینده تخریب شخصیتی کنیم ! بالاخره هرکس پر پاستور خواهد جور میدان تهمت و تخریب را کشد!
هفتمین راه اساسی برای برگزاری انتخابات آزاد این است که کل بدبختی فعلی مملکت و حتی بدبختی های سابق مملکت چه از اول انقلاب و چه قبل از اول انقلاب ! را بر سر رقیب یا گروه رقیبمان بریزیم و بگوییم اگر رقیبمان برگزار کننده ی انتخابات باشد انتخابات آزاد و سالم نیست! و برای این منظور فرد مورد نظر را قبل از اتمام ریاست جمهوری اش استیضاح و سلب صلاحیت کنیم!
هشتمین راه برای آزاد کردن انتخابات و نه یارانه ها !!! این است که انتخابات را به پیشنهاد یکی از افرادی که تا به حال دوبار در انتخابات شرکت کرده و رای حتی هم ولایتی هایش را هم نیاورده است ! انتخابات را افغانیزه کنیم! و ...
نهمین راه ! این است که هر وقت دولتی که رقیبمان است تا به مردم کوچکترین خدمتی به مردم کرد بگوییم رای ها مهندسی شده است !
دهمین راه این است که وقتی می خواهیم کاندید مورد نظرمان که عقلش کمی دچار انحراف فکری است را بیاوریم و به مردم صد ها بار بگوییم که ملت خودشان حق انتخاب دارند !و این را پشت سر هم با هر کاری مثل گفتگوی زنده با مردم و یا استفاده از سخن بزرگان و غیره به کار ببریم ! آن وقت حتی اگر قرار بوده که کاندیدمان رد صلاحیت شود دیگر رد صلاحیت نمی شود و انتخابات آزاد آزاد می شود!
یازدهیمن راه این است که وقتی دیدیم اگر انتخابات طبق نظر خودمان آزاد آزاد آزاد بر اساس راه های گفته شده بود بیاییم دم از وحدت بزینم و بگوییم گذشته ها گذشته ! فتنه گر و سکوت گر و دوپهلو و چند پهلو دیگر گذشته ! و وارد میدان انتخابات می شویم!
در ضمن اگر تمامی راه های بالا را انجام دادیم و باز هم انتخابات آزاد نشد عیب از خودمان بوده که عقلمان را آزاد کرده بودیم و رفته چرا که انتخابات همیشه در ایران آزاد بوده است....
همین ....
