12 نکته از لاریجانیسم تا دلواپسیسم

ایام عزادری سرور و سالار شهیدان اباعبدالله تسلیت...

...........................................................................................

در سال 92 دولتی روی کار آمد که سفر های استانی اش (بخوانید سفر به مراکز شهر هر مرکز استان !!!) برای منتقدین اش به یک تفریح تبدیل شده است! که با هر سفر دولت روحانی به شهر ها... عکس ها و فیلم های استقبال های فرمایشی و کم جمیعت اش شده است به یک تفریح مجازی برای منتقدین....

2: موشکی به نام عماد آزمایش شد، شما از مشخصات این موشک از تلوزیون و رسانه ها چیزی نشنیدید! چرا؟ از بردش چیزی نمیدانید؟! چرا؟

این موشک بالستیک بردی بین 2800 کیلومتر تا 3500 کیلومتر دارد! پرتاپ این موشک توسط وزارت دفاع و زیر تیغ سانسو و فشار دولت برای عدم پرتاپ آن و از طرفی نمایش شهر موشکی سپاه پاسداران بعد از تصویب طرح اجرای برجام در مجلس ظرف بیست دقیقه!!! و واکنش ذلت آفرین وزیر امور خارجه نسبت به این نمایش شهر موشکی در عمق 500 متری زمین و رساندن این پیام به دشمن که شما فردو را تعطیل کردید و با فردو های احتمالی چه می کنید که بیشتر محمد جواد ظریف را عصبانی ساخته....

3: این نمایش شهر موشکی بیشتر از دشمنان،تیم مذاکراتی را غافل کرده است و این گمانه زنی را مطرح کرده است که سایت فردو که در عمق 70 متری بوده و به مساحت 200 متر! از کجا معلوم جمهوری اسلامی،شهر هسته ایی مثل شهر موشکی در عمق 500 متری نساخته باشد؟

مطمئنا اگر تیم مذاکراتی این دولت ! از دیگر ظرفیت های نظام در بحث هسته ایی و موشکی خبر داشته بود! حتما دو دستی آنرا در برجام به 5+1 تقدیم میکرده است! و اسم آنرا بازی برد برد میگذاشت!

4: شاید بتوان گفت دلیل جدایی گروهی از نمایندگان در سال 90 را از گروه لاریجانی ها در مجلس و تشکیل جبهه پایداری را هم اکنون دانست!

زمانی که جبهه پایداری تشکیل شد . همه این جبهه را متهم به تفرقه گرایی کردند! شاید اگر پایداری ها سال ها تلاش میکرند تا جنس تفکرات علی لاریجانی ها را به مردم نمایش بدهند، نمی توانستند مثل خود لاریجانی با تصویب بیست دقیقه ایی یک طرح، این عمل مهم را نمایش دهند...

5: علی لاریجانی تاکینیک باز خوبیست! چه در جریان استیضاح ناجوانمردانه ی برخی وزرای دولت احمدی نژاد که با عتاب رهبری مواجه شد و چه در جریان رای گیری وزرای دولت روحانی و رای آوری افراد مسئله دار و پرونده داری مثل زنگنه و آخوندی و فانی! خوب توانست با اجرای برخی تاکنیک ها،مزد زحمات احمدی نژاد را در ریاست اش بر مجلس هشتم بدهد!

طنز/ التعریفات فی الاصول تدبیریه الهسته‌ایه!

این مطلب را برای پایگاه اطلاع رسانی رجانیوز نوشتم که در این آدرس منتشر شده...

گویند مرحوم مغفور حاج عبید زاکانی در رساله ی تعریفات خود لغاتی را برای مردمان قرن هشتم تعریف کرده است که گویی برای مردمان این زمان بوده است. برخی نیز احتمال آن را میدهند که حاج عبید از اجداد یکی از نمایندگان پزشک مجلس بوده باشد که البته ما به این شایعاتی که خود میسازیم واقفیم که صحت ندارد...

حاج عبید زاکانی از همان قدیم الایام میدانست که وکیل یا همان حقوق دان به آنی گویند که حق را باطل گرداند و یا المیانجی (همان علامت + در ۵+۱) یعنی: آن که خدا و خلق از او راضی نباشند.

حال پیش بینی ما این است که این شاعر گران قدر، اگر زنده می بود و شاهد توافقات مختلف دولت می بود، قبل از زدن سکته ناقص خود چه کلماتی را به چه معانی تعریف میکرد. برای شادی روح این شاعر عزیز و روح توافقات قبلی و بعدی و جمیع انسان هایی که با خواندن این تعریفات به آن دنیا تشریف فرمایی میکنند، الفاتحه... 

 

الدیپلمات :آن که از کیسه خلیفه بخشد.

الوزیر: آن که سر کیسه را شل کند.

الرئیس :آن که وزیر را بیاورد.

البِده: آن واحدی که بخشندگان کیسه، پاس کرده باشند.

البِستاندن: آن واحدی که بخشندگان کیسه، پاس نکرده باشند.

الفکت شیت : آن که وزیر در زیر درخت آلبالو گم کرده باشد.

التحریم: آن که تَرَک اش را مردمان نبینند.

الدلال : آن که به ژنرال نفتی، سود رساند.

الدبه : آن که بزرگش، باعث بیماری رئیسان شود.

الپلوتونیم: آن که به علت زیادی سود و منفعتش، تقدیم کدخدا شود.

البازطراحی : آن چیز که محبت گرگها را نشان دهد.

الکدخدا : آنکه گاو نرش، به الدیپلمات ها شیر ندهد.

المدیریت: الدبه دیپلماتیک.

الخطوط القرمز : آن که کور رنگان  توان دیدن نداشته باشند.

الکوررنگان : آن چیز که، بیماری سیاسیون باشد.

التفاهم : آن چیز که الزام آور باشد.

التوافق: آن چیز که دروغ باشد.

از دغدغه هایی پایین تر از تنه تا بالاتر از ابروی برخی از دختران و پسران جوان ...

وقتی برخی از مستند ها و فیلم های دستی گرفته شده خود مردم در جریان روزهای انتخابات 88 ریاست جمهوری را مشاهده می کنم،به سطح دغدغه برخی از جوانانی برخود می کنیم که واقعا شاید برای ما و برخی از شما پایین ترین درجه و تنزل را داشته باشد.
وقتی در مستند از جوانی مونث سوال می شود که ملاکتان برای انتخاب رئیس جمهور چیست و وقتی پاسخش را میشنوید و یا میروید از جوان و جوان های دیگری سوال میکنید که ملاک انتخاب تان برای ریاست جهموری چه مواردی است پاسخ ها شاید از دید یک کسی نه ادعای سیاسی بودن دارد و نه ادعای فیلسوف بودن و فقط خبر های را روزانه پیگیری میکند شاید کمی مضحک باشد...
دختری جواب داده بود که رنگ کت کسی که میخوام بهش رای بدم.... برایم مهم است! پسری جواب داده بود مهم کسی است که وقتی رای آورد بتوانم با دوستم (منظور همان خانم نامحرمی است که در ماشین بقلش نشسته)  راحت باشم...!
یک نفر دیگر حتی نمیدانست زمان اصلاحات و حتی بعد از متمم قانون اساسی چیزی به اسم پست نخست وزیری نداریم و میگفت فلانی (همان فتنه گر شرور) نخست وزیر فلانی است(همان فتنه گر ممنوع التصویر) است! شاید برای من و برخی از شما ها کاملا غیر قابل باور باشد!
که وقتی کسی به شما بگوید دوست دارم کسی را که انتخاب می کنم بهترین کت و شلوار مارک دار بازار در تنش باشد! چرا که مثلا نشانه ی اقتدار یک کشور داشتن کراوات و کت انگلیسی در تنش است! (جان آدمی شریف بود یک زمانی ...یادش بخیر)بماند که برخی از اینان از اعضای ستاد انتخاباتی فلانی بوده اند...
این ها را الان گفتم که نه زمان انتخابات است و نه زمان ...
یا مثلا وقتی خبر فلان بیانیه سیاسی و به قول خودشان صرفا مطبوعاتی درمیادید،یک عده اصلا نمی دانند برای چه دارند میرقصند! مهم شاد بودن کاذب و همراه با معشوقه های خیابانی شان است تا فردا چند روزنامه ی خط بگیر آن ور آبی تیتر بزنند شادی و خوشحالی مردم در تحریم مانده از بیانیه شهر شکلات های سوییسی...

یا حتی زمانی که فلان خواننده ی جوان،عمرش به اخر میرسد و خانواده و بستگانش داغدار اند،عده به اسم تشیع جنازه و به کام عکس های سلفی و دختران و پسران جوان دوریبین به دست و له له زن برای دریافت آخرین لایک هایشان در صفحات مجازی راه می افتند و چهار تا جامعه شناس فرنگ رفته و یا فرنگ پرست ! در هنگ ماجرا می مانند و نمی دانند چگونه تحلیل کنند... خنده دارش آنجا میشود که عده ایی برای گرفتن چهار تا ماهی در آب گل آلود میایند تشیع جنازه عظیم فلان عالم ربانی و مداح مطرح دربین جوانان را یا کوچه بازاری سوق دهند و یا دولتی و ...

مشکل کشور ما،عمیق تر از آن است که که باختن برای عده ایی از جوانان ما،شده بهانه ایی برای شادی و رقاصی! شاید همان شعر خبرفت که نادان های مدرنیست عصر ایسم های فلاسفه ی فاسد و زن باره ی غربی،دوباره آن را تکرار کنند و ندانند و ندانند و در جهل مانده اند که داستانش چه بود؟
کسی که برای پلانتی نگرفتن فلان داور در فلان بازی فوتبال،ساعت ها در شبکه های رسانه ی مثلا ملی و حتی اون ور آبی،تحلیل گوش میکندولی نمی داند غنی سازی چیست و حتی معنی لغوی غنی سازی را هم نمی داند،آیا انتظاری هست که بتواند مشکلات جامعه خویش را هضم و تحلیل و درباره ی آن راه حل پیدا کند؟