نقدی دوستانه بر مقاله ی محمد حسین جعفریان با عنوان وقتی تفرقه از الطاف اللهی می شود !

 آقای جعفریان ! بنده و خیلی از جوانان شما را بیشتر با شهید احمد شاه مسعود قهرمان دره پنجه شیر افغانستان میشناسند...

 بنده و خیلی از جوانان این سرزمین شما را با مستند هایتان می شناسند...

 بنده و خیلی از جوانان ! شما را با ستون ویژه تان در مجله ی همشهری جوان میشناسند...راستی ! آقای جعفریان! انسان چقدر زود نمک گیر می شود ...

 چندی پیش مقاله تان را با عنوان وقتی تفرقه از الطاف اللهی می شود را خواندم ! اول کمی مکث کردم ... ولی وقتی دوباره با دقت خواندم و اسم شما را بالای مقاله      دیدم ! دیدم فتنه ایی که علما بعد از فتنه ی 88 خبرش را می دادند ! در بین اصولگریان شروع شده است...شاید باورش کمی سخت باشد ! ولی وقتی امثال شما و    حسین قدیانی نمی توانید تعصبات خود را از جهت گیری های سیاسی تان دور کنید ! از بقیه بچه حزب اللهی چه انتظار ؟؟؟ 

گفتید که رئیس جمهور نباید اصولگرا و یا اصلاحطلب باشد ! و باید بیشتر به فکر اجرای وظایف اش باشد ! اول فکر کردم که منظورتان جناب شیخ حسن روحانی است !  ولی دیدم نه ! لحن شما کمی با بغض و نارحتی همراه است ... فکرم جای دیگر و کس دیگری رفت..

 گفتید که به گمان این قلم پس از ۲۴خرداد باید به دنبال معنای جدیدی از اصولگرایی باشیم! .... بله ! ولی این را بدانید که نیازی نیست که به دنبال معنای جدیدی     از  اصولگرایی باشیم ! چرا که این معنای جدید در زمستان سال 1390 تحقق یافته و آن پایداری بر اصول انقلابی است...

 گفتید که کسانی که فقط بر اصول خودشان پایبندند ! بله ! .... ولی می توانید بگویید که آن افراد چه کسانی بودند ؟ آیا همان کسانی که ائتلاف کردند !

 ولی بعدند که دیدند قدرت چه شیرین است ! بر تمام قول و قرار هایشان یک ماست مالیدن و نوع جدیدی از پیچاندن را در فرهنگستان ادبیات فارسی ما وارد کردند ؟

 گفتید که برخلاف آنان که بر خلاف رقبایشان مدعی هیچ نوع اصولگرایی نیستند جبهه ایی واحد را تشکیل دادند ... از این نظر باشما  کاملا  مواافقم !

ولی آقای  جعفریان این را بدانید که شاید نتیجه آنان برده باشند ولی این را بدانید تازه اول مشکلات امثال اعتدال گرایان بعد از تشکیل دولت خواهد بود . چرا که اینان    فقط هدفشان برد بوده و دولتی که با این وضع بیاید بالا ... با همین شیوه ساقط خواهد شد.. تاریخ خود گواه است ..